Zodra we de grens over zijn, bij Sint Joost – welkom in Limburg – scoren we de onvermijdelijk pudding-kruimel-vlaai. Slagroom er bij? Natuurlijk, domme vraag! En een koffie Latte graag.
Het smaakt prima in dit donkerbruine eetcafe! De vlaaiige lunch legt een goede bodem voor onze meditatieve wandeling – ter demping van de spanning voor onze GIG. Straks – maandag 17 april – spelen we in het Pitboeltheater in Sittard – Zidderd, voor ingeborenen.
We wandelen in/rond het IJzerenbos, een natuurgebied naast streekdorp Susteren. Het gebied heeft een historie als kalkmoeras: ontgonnen, leeggehaald, geëxploiteerd. Zo ging dat vroeger, voor de klimaatopwarming en voortschrijdend natuurbesef. Het gaat nu beter, maar of het op tijd is?
De entree/ontvangst is bij het Pitboel-theater is duiken in een warm bad. Fijne mensen, goede technici, uitstekende kok – hier kookt men voor de artiesten die van ver komen. En ja: vanuit Gouda is het toch wel een takken-eind rijden. Maar we willen onze stikstofdepositie van ons optreden compenseren met een positieve culturele uitstoot: onze liedjes en gedichten. En dat lijkt na afloop volkomen geslaagd, gezien de reacties van het fijne publiek.
Het optreden van Barbara Breedijk completeerde de avond met haar onnavolgbare liedjes over doodnormale onderwerpen – zoals correctie ondergoed, lichaamsbeharing zonder schaamte, en meubelstoppen als relatietest.Quote: geslaagd dubbelprogramma in een gedurfde datumkeuze op maandag! In de intimiteit van het kleine zaaltje – 60 zitplaatsen – namen de 25 a 30 fysieke toeschouwers de honneurs van de thuisblijvers ruimschoots waar.
Onze PrimaPluim is voor spreekstalmeester Arjan Evertz. Zijn introductie van deze dubbelaar onderstreepte het warme Pitboel Gevoel dat wij als optredenden mee huis konden nemen.
Tja, naar huis: takkeneind rijden, haha. Maar we doen het met plezier! Want Sittard: we komen graag terug!
